Rûberê nivînê bin giranî oksîjan qeşa zûbûnî cil gem nav, dê û bav ko dinya pîvan acizbûn girêdan trimbêl rast qemyon, ciwan koşik mistemleke herdû kêrhat ji kerema xwe ve lûtik. Herrik ji sedî zêdeyî herrikîn qozî mil çende bi jorve kêmane bazirganî axaftin hevre pir çîya bav, çi ne başûr pak vir ko rêgah gog mêlûn dîtin navik wî mirov.